สาระดีมีประโยชน์ควรค่าต่อการอ่าน

dek

           ที่ธนาคารในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในอเมริกา โจรปล้นธนาคาร แล้วไม่ได้เงินโจรจึงจับเด็กชายวัย 5 ขวบคนหนึ่งเป็นตัวประกัน และบอกกับตำรวจที่ล้อมอยู่ข้างนอกให้หาเงิน 5 แสนดอลล่าร์พร้อมกับรถยนต์หนึ่งคัน ไม่เช่นนั้นจะฆ่าเด็ก

เมื่อ"เนลสัน"นักจิตวิทยามาถึง เขาพยายามดึงเวลาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างๆประจำในจุดที่จะคุ้มครองตัวประกันทั้งหมดได้

เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นว่าโจรกำลังจะลงมือฆ่าเด็ก จึงยิงปืนใส่หัวของคนร้ายจนล้มลงไปกองกับพื้น เด็กชายล้มลงไปพร้อมกับเลือดของคนร้ายที่สาดกระเด็นมาเปื้อนใบหน้าและเสื้อผ้า เสียงร้องไห้จ้าด้วยความหวาดกลัวสุดขีดของเด็กน้อยดังขึ้น

เป็นช่วงเดียวกับที่"เนลสัน"วิ่งเข้าไปกอดเด็กเพื่อปลอบใจพอดี

ในช่วงชุลมุนของนักข่าวที่ต่างพากันถือทั้งกล้องและไมค์กรูเข้ามาทำข่าวและถ่ายภาพ จู่ๆ "เนลสัน"ก็ตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า

“จบการฝึกซ้อม ทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่!”

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงในสิ่งที่เนลสันตะโกนออกมา รวมทั้งเด็กน้อยวัย 5 ขวบก็หยุดร้องไห้และมองไปที่ใบหน้าของ"เนลสัน"อย่างฉงน

“แม่ครับ เขาฝึกซ้อมกันเหรอครับ?” เด็กน้อยถามออกไป

“ใช่จ้าลูก!”แม่ของเขาพยักหน้าตอบทั้งน้ำตา

ตำรวจหลายคนเดินเข้ามาชื่นชมเด็ก

“เจ้าหนู นายเก่งมาก นายแสดงได้ดีมากๆ!” พร้อมกับพากันยกนิ้วให้

วันต่อมา ไม่มีหนังสือพิมพ์ฉบับใดลงข่าวโจรปล้นธนาคารเมื่อวานเลยแม้แต่ฉบับเดียว ต่างก็พากันปกป้องความรู้สึกของเด็กน้อยไม่ให้มีความหวาดผวาในเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน

หลายสิบปีผ่านไป... ชายวัยทำงานคนหนึ่ง เดินทางมาขอพบ"เนลสัน" และเอ่ยถึงเหตุการณ์โจรปล้นธนาคารเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว เขาถาม "เนลสัน"ด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงตะโกนประโยคนั้นออกมา

“ตอนที่ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ผมคิดว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ คงฝังใจให้เด็กน้อยคนนี้ผวาและหวาดกลัวจนไม่อาจมีความมั่นใจในชีวิตได้อีกต่อไป และเมื่อผมวิ่งเข้าไปใกล้เด็กน้อยคนนั้น พระผู้เป็นเจ้าก็ให้สติกับผมและให้ผมพูดคำว่าจบการฝึกซ้อมทุกคนช่วยกันเคลียร์พื้นที่” เนลสันตอบ..

เมื่อ"เนลสัน"พูดจบ ชายคนนั้นก็เข้ามากอด "เนลสัน"ซึ่งแก่ชราลงมากแล้ว

“ผมถูกหลอกมา 30 ปี แม่เพิ่งบอกความจริงให้ผมทราบเมื่อไม่นานมานี้ ขอบพระคุณมากๆครับคุณลุงเนลสัน ขอบคุณที่ทำให้ผมมีชีวิตเป็นปกติเหมือนคนทั่วๆไป” เขาร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ

“คุณไม่ต้องขอบคุณผมหรอก หากจะขอบคุณ ก็จงขอบคุณนักข่าวและทุกคนในเมืองนั้นที่ช่วยกันปิดบังคุณเพื่อรอให้คุณเติบโตมาโดยไม่ต้องมีบาดแผลในใจ”

 

CR. วิวรณ์ แซ่ลิ้ม

Green City