ผู้รับใช้อยากเป็นพระเจ้า

เอเฟซัส 4:11 เป็นหน้าที่ (ไม่ใช่ของประทาน) ต่าง ๆ ของผู้รับใช้ พระเจ้าที่ได้มีการบันทึกไว้ในพันธสัญญาใหม่เมื่อปีคศ. 61 ศิษยาภิบาลจึงเป็น “คนเลี้ยงแกะ” ของพระเจ้าในคริสตจักร และทำหน้าที่สอนพระวจนะพระเจ้าในเวลาเดียวกัน เอเฟซัส 4:11 จึงมีหน้าที่ 4 ประการคือ อัครทูต ผู้เผยพระวจนะ ผู้เผยแพร่ข่าวประเสิฐ และศิษยาภิบาลที่ทำการสอน ไม่ใช่ 5 ประการตามที่คริสตจักรสอนผิดกันมาโดยตลอด

คำว่า "ศิษยาภิบาล" มาจากภาษากรีกคำว่า "ποιμεν" หมายถึง "คนเลี้ยงแกะ" ใช้ทั้งหมด 16 ครั้งในพันธสัญญาใหม่ที่แปลว่า "คนเลี้ยงแกะ" เฉพาะในเอเฟซัส 4:11 เท่านั้นที่แปลเป็นว่า "ศิษยาภิบาล" พระคริสต์เองทรงเป็นคนเลี้ยงแกะที่ยิ่งใหญ่ (ฮีบรู 13:20) และเป็นผู้เลี้ยงที่ดี (ยอห์น 10:11) พระเยซูคริสต์เป็นศีรษะ .. . ของคริสตจักรท้องถิ่นตาม เอเฟซัส 5:23 และโคโลสี 1:18 ใน 1 เปโตร 2:25 ชาวยิวได้ใช้คำว่า "คนเลี้ยงแกะ" อ้างอิงถึงพระคริสต์ว่า "เพราะว่าท่านทั้งหลายเป็นเหมือนแกะที่หลงผิดไป แต่บัดนี้ได้กลับมาหา "คนเลี้ยงแกะ" และ “ผู้ปกครอง หรือ อีพีสโคพอล” ของคุณ

ไม่มีที่ไหนในพันธสัญญาใหม่ที่เรียกผู้รับใช้ด้วยคำนำหน้าว่า "อาจารย์" "ผู้ปกครอง" หรือ "ศิษยาภิบาล" ไม่ว่าจะเป็น ทิโมธี ยอห์น หรือแม้แต่เปาโลเอง พระคัมภีร์พูดถึงเปาโลว่าเป็น "อัครทูต" แต่ไม่เคยเรียก "อัครทูตเปาโล" ไม่มีใครมีตำแหน่งหรือคำนำหน้าในพระคัมภีร์

ผมแนะนำตัวเองว่าเป็น "อาจารย์" ตาม เอเฟซัส 4:11 ในบางครั้งเท่านั้นเพื่อให้เกิดความกระจ่างในหน้าที่การรับใช้ของผม และก็คงจะไม่ผิดที่ผู้รับใช้จะใช้คำนำหน้าว่า "ผู้ปกครอง" หรือ "ศิษยาภิบาล" แต่ไม่มีที่ไหนจริง ๆ ในพระคัมภีร์ที่ผมพบคำว่า “ศาสนาจารย์” หรือคำว่า “สาธุคุณ” ที่เหล่าอาจารย์บ้าตำแหน่งทั้งหลายชอบใช้เป็นคำนำหน้าแนะนำตัวเอง คำว่า “ศาสนาจารย์ หรือ Reverend - ผู้สมควรรับการสักการะบูชา” มีปรากฎเพียงครั้งเดียวใน สดด. 111:9 และก็ไม่ได้ใช้เป็นการกล่าวถึงผู้รับใช้หรือมนุษย์หน้าไหนทั้งสิ้น แต่เป็นการกล่าวถึงพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์เท่านั้น

คำฮีบรูอีกคำหนึ่งที่อาจจะมีความหมายว่า “ศาสนาจารย์” ก็คือคำว่า "yare' " ที่แปลได้ว่า ผู้น่าเกรงคราม ผู้บริสุทธิ์ หรือ “ศาสนาจารย์” (Strong's 3372)

แน่นอนที่สุด พระเจ้าเท่านั้นสมควรเป็น “ศาสนาจารย์” ที่จะได้รับการเคารพสักระบูชา แต่ไม่ใช่มนุษย์ผู้รับใช้รับพระเจ้าในคริสตจักรที่อยากจะตั้งตัวเป็นพระเจ้าเสียเอง

พจนานุกรม Webster's 1828 อธิบายคำว่า “ศาสนาจารย์ หรือ Reverend ว่ามาจากคริสตจักรโรมัน คาทอลิก ที่ใช้เฉพาะเป็นคำนำหน้า "reverend fathers; abbesses, prioresses, & c. reverend mothers" เป็นธรรมนูญคริสตจักรที่ไม่ถูกต้องตามพระคัมภีร์ และไม่มีแบบอย่างที่ไหนให้เห็นได้ในคำสอนของพระเจ้า

ผู้รับใช้จึงไม่สมควรใช้คำนำหน้าว่า “ศาสนาจารย์” หรือ “สาธุคุณ” ยกเว้นผู้นั้นมีคุณสมบัติที่เป็นพระเจ้าจริง ๆ ตามพระคัมภีร์